Archive

zapowiedzi

Zagadnienie wpływu buddyzmu na kulturę zachodnią rozpala wyobraźnię nie tylko kulturoznawców czy filmoznawców. Właściciele odtwarzaczy przenośnych “Zen” firmy Creative na pewno też nieraz zachodzą w głowę nad zagadkową nazwą swojego muzycznego gadżetu. Odbywające się w grudniu w Krakowie wydarzenia takie jak Festiwal Kultury Buddyjskiej oraz Festiwal Filmu Filozoficznego zapewne pomogą odpowiedzieć na wiele pytań związanych z obecnością tej tradycji w europejskim kontekście kulturowym.

Buddyzm zadomowił się w świecie zachodnim na dobre w okolicach drugiej połowy XX wieku. Jednak już dużo wcześniej filozofia ta inspirował europejskich myślicieli. W starożytnej Aleksandrii (Egipt) istniała szkoła buddyjska, za pośrednictwem której tacy hellenistyczni filozofowie jak Pitagoras, Empedokles, Plotyn czy Orygenes zaznajomili się z doktryną Siddharthy Gautamy. W średniowiecznej hagiografii zaś życiorys Buddy pojawia się pod postacią legendy o św. Jozafacie (tradycja prawosławna).

W XIX wieku buddyzm zaczął stawać się przedmiotem coraz głębszych dociekań m.in. Arthura Schopenhauera, Fryderyka Nietzschego czy Heleny Bławatskiej (teozofia). Wreszcie w wieku XX nastąpiła eksplozja zainteresowania buddyjską doktryną za sprawą takich myślicieli i twórców jak C.G. Jung, A. Huxley, A. Watts czy A. Ginsberg.

Autorzy wywodzący się z “Beat Generation”, tacy jak Ginsberg czy Kerouac byli prekursorami ruchu hipisowskiego, a ich myśl nosiła pewne znamiona egzystencjalizmu. W przeciwieństwie do europejskich egzystencjalistów takich jak Sartre, “beatnicy” nie przyjmowali postawy pesymistycznej. Pesymizm egzystencjalistów brał się ze stwierdzenia, że człowieka otacza nicość – amerykańscy “Włóczędzy dharmy”, w tym miejscu jednak nie kończyli swoich rozważań, ale czynili ten fakt niejako punktem wyjścia dla dalszych poszukiwań. W ich interpretacji pustki objawia się wpływ filozofii buddyjskiej, w której to pustka (sansk. Śūnyatā) jest najistotniejszą kategorią związaną z doktryną bezjaźniowości (sansk. anatman). Dla Ginsberga czy Burroughs’a egzystencjalne zderzenie z nicością nie jest powodem do poddawania się rozpaczy ale wręcz przeciwnie – skłania do manifestacji swobody twórczej, nonkonformizmu a także indywidualizmu.

Kerouac twierdził, że beatnicy to „szaleńcy ogarnięci szałem życia, szałem rozmowy, chęcią zbawienia, pragnący wszystkiego naraz, ci, co nigdy nie ziewają, nie plotą banałów, ale płoną, płoną, płoną, jak bajeczne race eksplodujące niczym pająki na tle gwiazd”. W beatnikowskim szaleństwie można jednak odnaleźć pewne analogie wobec “szaleństwa” oświeconych mnichów zen. Być może jest nieco ryzykownym zabiegiem zestawianie nie stroniących od używek przedstawicieli “Beat Generation” z legendarnym mistrzami buddyjskimi np. tradycji chan, jednak obie te grupy łączy pewna nieszablonowość i spontaniczność nieraz szokująca dla przedstawicieli reszty społeczeństwa.

Wszyscy beatnicy inspirowali się buddyzmem a niektórzy też czynnie praktykowali (A. Ginsberg praktykował buddyzm tybetański, G. Snyder został mistrzem zen).

Buddyzm inspirując beatników przyczynił się do zajścia głębokich przemian społecznych i kulturowych takich jak rewolucja obyczajowa, powstanie ruchów feministycznych i ekologicznych czy wreszcie do powstawania nowych ruchów religijnych (np. New Age). Być może był tylko jednym z kilkudziesięciu (kilkuset?) czynników mających wpływ na proces przemian, jednak warto zwrócić na niego uwagę ze względu na to, że filozofia ta, od czasów beatników z upływem lat konsekwentnie umacniała swoją pozycję w Europie i Stanach Zjednoczonych. W perspektywie dzisiejszej zaś zdaje się być dla ludzi Zachodu główną alternatywą wobec ateizmu (patrz A. Einstein).

Zagadnienie związków beatników z buddyzmem przybliży odbywający się w dniach 9 -12 grudnia w Krakowie Festiwal Filmu Filozoficznego.

W ramach tegoż festiwalu 11 grudnia o 18, w klubie Bunkra Sztuki odbędzie się wieczór beatnikowski – “DHARMA BEAT”.

Odbędą się na nim m.in. projekcje filmów “beatnikowskich” :

“Fried Shoes Cooked Diamonds” (po projekcji spotkanie z reżyserem Costanzo Allione) oraz “Pull My Daisy” (1958, 30’) reż. Robert Frank, Alfred Leslie, scenariusz: Jack Kerouac. Spotkanie z Blainem Allanem wokół tego filmu poprowadzi dr Urszula Tes.

Ciekawie zapowiada się również promocja książki “Kino Beat Generation” i spotkanie z autorką dr Urszulą Tes. Kino związane z tym prądem, nie jest tak dobrze znane jak twórczość literacka przedstawicieli “renesansu z San Francisco”. Warto więc uzupełnić sobie perspektywę twórczości “Beat Generation” także o dziedzinę filmu.

 

***Fragment rozdziału pod tytułem Wątki buddyjskie w filmach „beat” i na jego obrzeżach można pobrać tutaj.

Inne punkty programu, na które szczególnie warto zwrócić uwagę to według mnie:

9 grudnia 2010, czwartek godz. 15.00
Muzem Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, ul. Konopnickiej 26
„Śmierć jako imperatyw japońskiej kultury albo dlaczego śmierć i umieranie stają się przedmiotem estetycznej kontemplacji dla artystów z Kraju Kwitnącej Wiśni.”
Projekcja filmu Harakiri (1962,135’) reż. Masaki Kobayashi.
Spotkanie poprowadzi dr Piotr Kletowski

10 grudnia 2010, piątek godz. 17.00

Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, ul. Konopnickiej 26
Projekcja filmu Koło czasu (2003, 80’) reż. Werner Herzog ze specjalnym udziałem Ireneusza Kani

11 grudnia 2010, sobota godz. 13.00

Kino Studyjne Agrafka, ul. Krowoderska 8

Dlaczego Bodhidharma wyruszył na Wschód? (1989, 135’) reż. Yong-Kyun Bae. Spotkanie poprowadzi dr Krzysztof Jakubczak **

12 grudnia, niedziela godz. 13.00
Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, ul. Konopnickiej 26
Projekcja filmu Devi (1960, 93’) reż. Satyajit Ray
Spotkanie poprowadzi dr Marzenna Jukubczak

Kolejnym wydarzeniem związanym z buddyzmem jest Festiwal Kultury Buddyjskiej (7-18 grudnia). A oto kilka ciekawie zapowiadających się spotkań i pokazów:

7 grudnia 20:00 film “Nauka o stanie umysłu”, Kino pod Baranami

10 grudnia 18:00 wernisaż wystawy: “Tradycyjna Sztuka Buddyjska”, prelekcja: Leo Grzyb i Marta Ruta. Biblioteka Jagiellońska, Sala Konferencyjna, al.Mickiewicza 22 (wejście od ul. Oleandry 3). Wystawa jest dostępna od 10 do 18 grudnia

13 grudnia 20:00 film “Podróż przez Bhutan, krainę Guru Rinpocze”. Kino Pod Baranami

14 grudnia 20:00 koncert: Kinior&Makaruk, Yeshe, Blady Kris. Klub Alchemia, ul. Estery 5

15 grudnia, środa 11:30 wykład z cyklu „Buddyzm a Nauka”: “Koncepcja człowieka według buddyzmu oraz filozofii europejskiej” – panel dyskusyjny: prof. UEK dr. hab. Janina Filek, dr Piotr Augustyniak, Karol Ślęczek. Uniwersytet Ekonomiczny Kraków, ul. Rakowicka 27, Pawilon D, Sala 6

Wpływ buddyzmu zen na sztukę, muzykę i film to temat z pewnością wart dokładniejszego zbadania. Twórczość Johna Cage’a, Nam June Paika, Yves Klein, czy Ad  Reinhardta jest przykładem tego, jak silnie zen odcisnął swoje piętno na kształcie  sztuki współczesnej.

 

Atak izraelskiej armii na “Flotyllę Wolności” pozbawił opinię publiczną resztek złudzeń na temat aktualnego kierunku polityki tamtejszego rządu wobec okupowanego terytorium Autonomii Palestyńskiej.

Śmierć kilkunastu członków Free Gaza Movement odbiła się szerokim echem i wieloma protestami (m.in w Krakowie) przeciwko łamaniu przez państwo izraelskie prawa międzynarodowego oraz  praw człowieka.

Paradoksalnie, reakcje na to wydarzenie ze strony Unii Europejskiej (a także m.in. premiera Wielkiej Brytanii) sugerują, że jest szansa na zmianę nastawienia innych rządów wobec izraelskiej polityki.

Kwestia izraelsko-palestyńska jest niezwykle skomplikowana także z uwagi na uwarunkowania historyczne. Łatwo jest powiedzieć, że rząd Izraela jest czystym złem. Trudniej – zrozumieć motywację i wczuć się w położenie społeczeństwa które od czasów drugiej wojny wciąż “walczy” o prawo do istnienia i do posiadania bytu państwowego.

Niektóre argumenty izraelskie w kontekście tego konfliktu wydają się uzasadnione. Na pewno nie może być jednak uzasadnione łamanie  praw człowieka i zabijanie cywilów np. w Strefie Gazy.

W najbliższy wtorek- 22 czerwca, o godzinie 19 w klubie Kuźnica na ul. Miodowej 41 (Ip.) w Krakowie odbędzie się spotkanie z Ewą Jasiewicz, Yonatanem Shapirą, Przemysławem Wielgoszem oraz Omarem Farrisem:

Yonatan Shapira – były kapitan izraelskich sił powietrznych. We wrześniu 2003 roku zainicjował protest przeciwko nalotom
na palestyńskie Terytoria Okupowane, w których ginęli cywile. Razem z
26 innymi pilotami podpisał list otwarty, w którym odmówił zrzucania
bomb na terytoria zaludnione przez cywilów. Współzałożyciel
“Combatants for Peace” – organizacji zrzeszającej izraelskich
żołnierzy i palestyńskich bojowników, którzy zdecydowali się walczyć
przeciwko izraelskiej okupacji drogą pokojową. Zaangażowany w kampanie  BDS – bojkotu, wycofania inwestycji i sankcji.

Ewa Jasiewicz – dziennikarka i aktywistka, organizatorka
społeczności i związków zawodowych w Anglii i Iraku, koordynatorka
międzynarodowego ruchu Free Gaza, uczestniczka rejsów z pomocą
humanitarną do Gazy. Autorka książki “Gaza – getto nieujarzmione”,
która wkrótce ukaże się w Polsce. Uczestniczka rejsu konwoju
humanitarnego Freedom Flotilla do Strefy Gazy, który w ubiegły
poniedziałek został zaatakowany przez armię izraelską na wodach
międzynarodowych.

Przemysław Wielgosz – redaktor naczelny miesięcznika Le Monde
Diplomatique, edycja polska

Omar Faris – reprezentant w Polsce Europejskiej Kampanii na rzecz
Przerwania Oblężenia Gazy (The European Campaign to End the Siege on
Gaza)

linki:

wywiad z Ewą Jasiewicz

Ewa Jasiewicz z Flotylli Wolności opowiada o ataku izraelskich żołnierzy [WIDEO]


Już niebawem będzie można oderwać się nieco od teraźniejszej, bliskowschodniej traumy, ponieważ 26 czerwca rozpoczyna się 20 edycja Festiwalu Kultury Żydowskiej. Wiele osób (nie tylko z Polski) czekało cały rok na rozpoczęcie tego święta kultury żydowskiej.

Najsilniejszą stroną tego festiwalu jest muzyka. Wystąpi m.in Matisyahu, który jest ortodoksyjnym Żydem z Nowego Jorku i zarazem rastamanem:

Poza tym w programie m.in. warsztaty (wokalne, taneczne kulinarne i inne) zwiedzanie synagog Kazimierza, spektakle, pokazy filmowe (m.in w Alchemii) i dużo innych wydarzeń towarzyszących.

Zachęcam do słuchania radia Radiofonia, która w czasie całego festiwalu codziennie będzie nadawać festiwalowe audycje z Kazimierza. Już zapraszam szczególnie na transmisję, która będzie mieć miejsce 30 czerwca od godziny 15 do 16. Będzie to wyjątkowo nieprzeciętna audycja (nie powiem dlaczego).

Wiele lat jeszcze minie zanim Kraków pod względem infrastruktury rowerowej zacznie przypominać Kopenhagę czy Amsterdam. Właśnie dlatego warto wspomnieć o oddolnych inicjatywach, które wywierają presję na sposób myślenia radnych o komunikacji w mieście.

Uderzającą cechą środowisk rowerowych Krakowa czy w Warszawy jest to, że rowerzyści są tak bardzo skonsolidowani w swoich działaniach na rzecz “sprawy rowerowej”.

W każdy ostatni piątek miesiąca odbywają się w Polsce (i na całym świecie) przejazdy rowerowe Masy Krytycznej, w celu przypomnienia rządzącym o tym, że pojazd na dwóch kołach jest najlepszym środkiem komunikacji w mieście.

Oto filmik z majowej Masy Krytycznej, która miała miejsce w Krakowie:

MasaKra_ków

Kolejnym wydarzeniem organizowanym przez rowerowych aktywistów w m.in. w Krakowie jest Święto Cykliczne – festiwal kultury rowerowej.

W tym roku będzie to druga edycja tej imprezy.

W programie:

-przejazd rowerowy przez miasto, impreza w klubie Fabryka, pokazy filmowe, rozstrzygnięcie konkursu “Cyklofotografia”, wykłady, konkursy, poczęstunek, pojedynek tallbikeów, mecz bikepolo, warsztaty rowerowe, Koncert Jurka Bożyka:

oraz afterparty Radiofoniczne

Jednym z najbardziej aktualnych tematów rowerowych jest w tym momencie inicjatywa “Rowerem legalnie pod prąd”.

Jest to sprawdzony pomysł, który warto poprzeć. Na Święcie Cyklicznym na pewno będzie można dowiedzieć się czegoś więcej o tej inicjatywie.

To tutaj po raz pierwszy rozbłysła gwiazda Krzysztofa Kieślowskiego.  Niewiele festiwali filmowych w Polsce może pochwalić się taką tradycją jak KFF: twórcy tacy jak  Kazimierz Karabasz czy Jan Lenica własnie tutaj zdobywali swoje pierwsze nagrody…

W tym roku z racji 50 edycji program festiwalu jest niezwykle bogaty. Czekają nas pokazy w ramach:

  • Konkursu filmów dokumentalnych
  • Konkursu filmów krótkometrażowych
  • Konkursu polskiego
  • Retrospektywy filmów Jonasa Mekasa
  • Pokazów filmów izraelskich (Focus On Israel)
  • Krakowskich premier dokumentalnych
  • Sekcji “Dźwięki Muzyki” i “Gdzieś w Europie”
  • Projekcji filmów laureatów festiwali
  • Sekcji Top Ten
  • Sekcji “Short Matters!”
  • Sekcji Laureatów Smoka Smoków
  • Dnia Chińskiego
  • Panoramy filmu polskiego
  • Nocy etiud studenckich
  • Sekcji “Festiwal Dzieciom”
  • oraz sekcji “Industry Screenings”

W ramach sekcji Top Ten będzie można zobaczyć filmy uznane za najlepsze jakie były wyświetlane w całej historii KFF:

SIEDEM KOBIET W RÓŻNYM WIEKU, reż. Krzysztof Kieślowski, Polska 1978, 16’

ELEMENTARZ, reż. Wojciech Wiszniewski, Polska 1976, 9’

LABIRYNT, reż. Jan Lenica, Polska, 1962, 16’

MUZYKANCI, reż. Kazimierz Karabasz, Polska 1960, 10’

APEL, Reż. Ryszard Czekała, Polska 1970, 8′

NAZYWA SIĘ BŁAŻEJ REJDAK… reż. Krystyna Gryczełowska, Polska 1968, 16′

WSZYSTKO MOŻE SIĘ PRZYTRAFIĆ, reż. Marcel Łoziński, Polska 1995, 39’

SZKOŁA PODSTAWOWA, reż. Tomasz Zygadło, Polska 1971, 17’

ROBOTNICE, reż. Irena Kamieńska, Polska, 1980, 16’

TANGO, reż. Zbigniew Rybczyński, Polska 1980, 8’

FLAMENCO O 5:15 (Flamenco At 5:15), reż. Cynthia Scott, Kanada 1983, 29′

UPADEK DOMU USHERÓW (Zánik Domu Usherů), reż. Jan Švankmajer, Czechosłowacja 1981, 15′

OSA (Wasp), reż. Andrea Arnold, Wielka Brytania 2003, 23′

EXODUS PRZEZ DUNAJ (The Danube Exodus), reż. Peter Forgács, Węgry-Holandia 1998, 60′

ROPOJADY (Ropáci), reż. Jan Svĕrák, Czechosłowacja 1988, 20′

PRZEMIANA PANA SAMSY (Metamorphosis Of Mr. Samsa), reż. Caroline Leaf, Kanada 1977, 10′

OJCIEC I CÓRKA (Father And Daughter), reż. Michael Dudok De Wit, Wielka Brytania-Holandia 2000, 9’

DZIEŃ DOSTAWY CHLEBA (Chlebnyj Dien), reż. Siergiej Dworcewoj, Rosja 1998, 55’

MŁOT (Malj) reż. Aca Ilić, Jugosławia 1977, 10’

WROTA WIECZNEGO SPOKOJU (Fredens Port) reż. Thomas Stendrup, Dania 1996, 30’

Na pewno warto odświeżyć sobie te klasyczne tytuły, ewentualnie zobaczyć to czego się jeszcze nie widziało.

Duże emocje wiążą się konkursem filmów dokumentalnych. Kto zwycięży w tym roku? Czy Marcinowi Koszałce uda się otrzymać nagrodę za “Ucieknijmy od niej”?

Trzymam kciuki za Tomka Wolskiego i jego “H2O” oraz “Pomału” . Spore szanse ma też film Pawła Łozińskiego “Inwentaryzacja”.

Polecam też filmy z sekcji filmów o muzyce. Szczególnie ten film:

Warto też wspomnieć o wydarzeniach towarzyszących festiwalowi- odbęda się m.in: spotkania z twórcami po projekcjach, koncert Motion Trio, warsztaty realizacji filmów dokumentalnych z Marcinem Koszałką, Krakowskie Targi Filmowe, Dragon Forum, panele dyskusyjne i konferencje.

To będzie bardzo intensywny festiwalowy tydzień. W sali kinowej będzie można zapomnieć o zbliżającej się sesji i obejrzeć parę fantastycznych filmów.

Do zobaczenia na pokazach (zwłaszcza w kinie Kijów)!